“Het geven van de vormingslessen is voor mij de perfecte combinatie van de zachte kant van onderwijs en mijn persoonlijke achtergrond als boeddhist”, vertelt ze enthousiast. De docenten die het vormingsonderwijs geven, streven ernaar de belichaming te zijn van de religie of levensbeschouwing waarin ze onderwijzen.
“Dat voelt wel als een verantwoordelijkheid. Ik ben als docent een boeddhistisch rolmodel voor ze, dus ik wil laten zien dat ik doe wat ik zeg. Ik wil zelf de rust uitstralen waar ik het in mijn lessen over heb. Dat betekent niet dat ik soms niet boos word als het onrustig is in de klas, maar dan leg ik erbij uit dat ik het helaas even nodig vond. Dat maakt dan wel indruk”, vertelt Silvie.
Silvie woonde 15 jaar in Bhutan en Nepal, waarvan ze de laatste vier jaar werkte als leerkracht op een Nederlands en lokale school. Het verschil met de kinderen in Azië en Nederland is groot: “In Azië zijn ze veel hiërarchischer opgevoed, daar staan ze op als ik binnenkomen en zeggen ze in koor ‘Goodmorning madam Silvie!’. Dat respect mis ik soms in Nederland.”
“Ook lijken de leerlingen daar minder moeite te hebben met visualiseren: iemand voor zich zien aan wie ze bijvoorbeeld liefdevolle vriendelijkheid geven. Daar groeien ze op met gebeden en visualisaties door hun boeddhistische of hindoeïstische achtergrond. Kinderen hier vinden dat soms moeilijk of raar.”
Het weerhoudt Silvie er niet van om haar lessen op deze manier aan te bieden. “In de gewone lessen, zoals bij rekenen en taal, moet alles getoetst worden. Wij hebben het in onze lessen over heel andere vaardigheden, zoals de moed om jezelf te zijn. Dit leren we ze niet door ze boeddhistische feitjes voor te schotelen, maar door ze uit te nodigen om de lessen van de Boeddha te verbinden met hun eigen ervaring.”
Vormingsonderwijs biedt onderwijs vanuit 7 stromingen, naast Boeddhistisch, is er ook Joods, Hindoeistisch, Humanistisch, Islamitisch, Katholiek en Protestants vormingsonderwijs.